Schager dictee 2005. Over: Bok, bestuur en bouw.
De officiële presentatie van het langverbeide boek over de begin negentiende-eeuwse kunstschilder Cornelis Bok misstond in genen dele in de ambiance van het Slot Schagen.
De niet wijd en zijd, nochtans tenminste lokaal bekende Bok heeft immers in de oostelijke slottoren gehuisd, als cipier vaak soebattend om een royaler budget teneinde nooddruftige, ondervoede gevangenen van victualiën en beddengoed te voorzien.
Op de geëxposeerde kopieën ontwaarde de geïnteresseerde beschouwer de feilloze precisie waarmee Bok gracieuze zwanen, galopperende en steigerende paarden, boerenhoeven, ruziënde kinderen, koutende lieden van goeden huize en armelui in het leven van alledag alsook in geïdealiseerde arcadische taferelen verbeeldt.
Als tweederangsromancier trachtte Bok de recensenten in het gevlij te komen door moraliserende lectuur te produceren vol zwartwitkarakters. Hij gispte hartgrondig de sentimentele uitweidingen in de literatuur van de romantiek en pleitte daarentegen voor verlichte ideeën van nuchtere West-Friezen.
Met het oog op de komende gemeenteraadsverkiezingen heeft er de afgelopen weken een vileine politieke quasi-guerrillaoorlog gewoed om een preferente plek op de groslijst te veroveren. Voor menig hautain volksvertegenwoordigend gemeenteraadslid, wiens besognes zich uitstrekken van de allocaties der randstedelijke bosschages tot goothoogtediscussies, nadert het uur der wrake. Ook een deel van het triumviraat der schepenen moet vrezen dat een omineus dedaigneuze attitude hun het pluche kost. De inmiddels vigerende conceptkandidatenlijsten lijken nepotistisch geconcipieerd, met anciënniteit prevalerend boven capaciteit. Komend voorjaar blijkt of het electoraat deze canapépolitiek zal weten te appreciëren.
Behelst het project in de Magnusbuurt een facelift, een renovatie of een rigoureuze sloop? Met dit laatste gaat het buurtcomité niet akkoord, omdat sloop het authentieke en karakteristieke van de buurt aantast. Hopelijk blijkt het overleg met de Wooncompagnie geen verprate tijd en ligt een compromis binnen bereik.
Aanwonenden complimenteerden alle betrokkenen met de succesvolle reorganisatie van de Hofstraat. Intussen kon directeur Van Leeuwen van de Aloysiusschool zijn pupillen huisvesten in schoolwoningen compleet met ingerichte dakterrassen. Als lekker lezen maar niet ontaardt in zonnebaden.
Zonder drugsgebruikers, grind en een fontein maar met een tribune moet er muziek gaan zitten in de Muziektuin.
(c) 2005 Henk Kok / Marc Moussault